wordify
bokmålsordboka
straffarbeid
SUBSTANTIV
Tvangsarbeid som del av frihetsstraff
nynorskordboka
straffar
SUBSTANTIV
Person, institusjon som straffar
Straffespark i fotball
straffarbeid, straffearbeid
SUBSTANTIV
Tvangsarbeid som ein del av ei straff
straffe
VERB
Av straff
Gje straff, refse, tukte for ei misgjerd eller eit brotsverk
Faren straffa barna strengt når dei var ulydige
Det straffar seg å seie noko slikt
Den tiltalte er ikkje straffa før (den tiltalte er ikkje dømd for lovbrot før)
Straffe ein på pungen
La nokon lide økonomisk
I idrett: gjere betre, overgå
Straffe den gamle rekorden med 2/10 sekund
I hopp straffar utlendingane oss på lengdene