bokmålsordboka
rådmann
SUBSTANTIV
Om eldre forhold: medlem av et råd som skulle ivareta en bys interesser
øverste leder for (en avdeling av) en kommunes administrasjon
Tilsette ny rådmann i kommunen
Boligrådmann, finansrådmann
nynorskordboka
rådmann
SUBSTANTIV
Norrønt ráðmaðr, etter lågtysk ratman
Før: medlem av eit råd som styrte ein by
øvste leiaren for (ei avdeling av) ein kommuneadministrasjon
Finansrådmann
Sosialrådmann